شیخ مهدی دادافرین:
چون حضرت زینب (ع) به دنیا آمد مادرش حضرت زهرا (س) او را خدمت پدرش حضرت امیر المؤمنین (ع) آورد و گفت: این مولود را نامگذاری کنید.
حضرت فرمود: من بر رسول خدا (ص) سبقت نمی گیرم و حضرت رسول (ص) به مسافرت رفته بودند، چون ( سه روز گذشت و آن حضرت ) ازسفر آمدند ، حضرت علی (ع) عرض کردند: ( یا رسول الله،خدای متعال دختری به فاطمه عطا فرموده ) نامی برای او تعیین فرمایید .
آن حضرت فرمودند: ( فرزندان فاطمه اولاد من هستند، ولی ) من از خدا پیشی نمی گیرم. جبرئیل نازل شد و سلام خداوند را به پیامبر رسانید ، و عرض کرد: خداوند نام این کودک را زینب اختیار نموده ( و در لوح محفوظ نوشته ) است.
و به پیامبر(ص) از مصیبتهایی که براین مولود وارد می آید خبرداد. پیامبر گرامی (ص) گریه کردند و فرمودند:
« مَنْ بَکی عَلی مُصابِ هذِهِ الْبِنْت ، کانَ کَمَنْ
بَکی عَلی اَخَوَیْهَا الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ »
« کسی که برمصیبتهای این دختر گریه کند همانند کسی است که بردو دوش برادرش امام حسن و امام حسین (ع) گریه کرده باشد».(1)
مرحوم آیة الله جزائری و عبّاس قلی خان دردنبال? حدیث نقل می کنند که حضرت فرمودند: وصیّت می کنم حاضرین و غائبین امّت را که این دختر را به حرمت پاس بدارند، همانا وی مانند خدیجه کبری است. (2) « زینب » در لغت بمعنای درخت زیبا و خوشبوست . (3) و ممکن است مخفف «زین» و «أب» باشد بمعنای زینت و نکوئی پدر. بعداز تولّد حضرت زینب پیامبر (ص) به خانه فاطمه (ع) تشریف آورده، فرمودند: دخترم، این نوزاد را پیش من بیاورید. چون آوردند او را گرفت و به سینه چسبانید و صورت برصورت او گذاشت و گری? شدید وبلندی نمود، که اشک برگونه های مبارکش جاری شد ، حضرت فاطمه (ع) عرض کرد: پدرجان، این گریه ازچیست ، خداوند چشم شما را گریان نکند؟
حضرت فرمودند: دخترم فاطمه بدان، زود باشد این نوزاد به مصائب گوناگون و گرفتاریهای ناگوار مبتلا گردد
« یا بَضْعَتِی وَ قُرَّةَ عَیْنی اِنَّ مَنْ بَکی عَلَیْها وَ عَلی مَصائِبْها یَکوُنُ ثَوابُ بُکائِهِ کَثَوابِ مَنْ بَکی عَلی اَخَوَیْها، ثُمَّ سَماها زِیْنَبْ »
« ای پار? تنم و نور چشمم، هرکس براو و بر مصیبتهای او بگرید ثواب کسی رادارد که بر برادرانش گریه کرده باشد. پس او را زینب نام نهاد».
------------------------------------------------------------
1- زینب کبری /32 ، الطراز المذهّب ( تاسع حضرت زینب (س) ) :1/44
2- خصائص الزینبیّه /17 خصیصه دوم ،تاسخ حضرت زینب(س) : 1/44
تشبیه این مجلّله به حضرت خدیجه (ع) اشاره شده همانا فضائل خدیجه کبری براحدی پوشیده نیست .
وجه تشبیه : حضرت خدیجه (ع) مای? تسلّی رسول خدا (ص) بود . بنابراین این مخدّره مایه تسلّی امام حسین (ع) بود.
3- اقرب الموارد: 1/ 475 (زینب)
4- معالی السّبطین : 2/ 132، ناسخ حضرت زینب (ع) : 1/ 46